wala lang

hindi ko alam kung ano'ng ginagawa ko sa buhay ko. nakabalik na nga ako sa eskuwelahan ko, pero parang ganon pa rin ang nangyayari. ewan ko ba. nakakatawa na nakakainis. hindi ko alam. parang gusto ko lang magpahinga, kahit one month lang. kung meron lang nabibiling remote control na dalawa lang ang buttons: stop at continue, pipiliin ko talagang tumigil muna ang mundo, 'yun ako lang ang makagagalaw at magagawa ko ang lahat ng mga bagay na isinantabi ko sa mga nagdaang kahapon. sana nga ganoon na lang ang oras, mapapagalaw natin ayon sa sariling kahilingan. pero imposible. sana lang naman. gusto kong hilahin pabalik ang oras upang hindi sayang ang mga sinayang na sila. ang daming dapat gawin, paminsan marami rin namang oras, pero ang hirap talagang kumilos madalas. may nabibili bang gamot para kahit dalawang buwan, maging robot ako na gagawin ang mga dapat gawin no matter what? hay.. ewan. ewan. ewan. hindi ko alam. pero alam ko. alam kong alam ko.

sandali lang, hahanapin ko muna ang sarili ko.
ang ganda nga pala ng buwan sa labas. malaki, mababa, at halos orange ang kulay.
sana laging ganon.